Friday, January 15, 2016

Latihan Prajab di Armed (4)

Dihormat  Tentara, Dikerok Kalahka Kerok

Kusabab dipleter fisik jeung mental, asup minggu katilu teu saeutik prajab anu garering. Malah aya nu dirawat di RS. Gering panghampangna teh asup angin. Teu asup angin kumaha, jam 4 kudu geus marandi bari acan sarapan. Terus lari pagi diteruskeun ku senam pagi-pagi.  Lamun aya nu asup angin atawa nyeri awak pasti silih kerok jeung silih pencetan gantian. Aya saurang nu geten pisan teh, mun teu salah mah ngaranna Dani guru olah raga ti Bogor. Ahli pisan cara mencetanna teh make teori , jiga meunang ti tempat kuliah manehna baheula di FPOK  IKIP Bandung. Alantri mun hayang dipencet ku Dani, da der ieu der ieu ngasongkeun awak hayang dirancet. Tapi mun asup angin mah, kuring nu jago ngerok mah make duit kencring saratus perak ataw make sendok logam dibalikeun ngerokna. Alhamdulilla, sakur nu dikerok teh sok sarehat sabihara-sabihari deui isukna. Tara katutuluyan.
Salila prajabatan kuring sosobatan jeung Encu. Pangawakan Encu teu jangkung-jangkung teuing jiga kuring. Awakna najan leutik tapi seseg. Jelemana seurieus, carang takol ari lain kapaksa mah.  Geus kitu polos pisan, ku kapolosannana mindeng jadi korban penderita. Jiga kasus ditato leugeun ku Hilman tea.  Encu batur kuring ulin ari IB (Ijin Bebas) lamun malem Minggu tara balik ka Bekasi da harita mah can aya jalan tol. Jadi ka Bekasi teh estuning lila bisa 4-5 jamna ti Cimahi mah.  Jadi mun IB teh sok milu ka kuring ka Batujajar tempat pendidikan Kopassus tea. Salila latihan prajabatan, kabeh prajab wajib make emblim warna koneng nu ditempelkeun dina dada kenca.
Asalna mah teu nyaraho naon fungsina, dina pipikiran mah ukur tanda weh, yen keur prajab di Armed. Jadi dianggap biasa we, make emblim teh euweuh kaistimewaan nanaon. Harita malem Minggu basa keur IB,  kira-kira jam 7 peuting kuring jeung Encu di Batujajar keur leuleumpangan di hareupeun asrama Kopassus.

Katingali ngalabring para pelajar anu latihan komando jeung latihan para sarua keur IB jigana mah. Kuring jeung Encu ngagebeg reuwas asa pasalingsingan jeung para pelajar para/komando eta. Teu ngagebeg kumaha harita basa paamprok pahareup-hareup jeung kuring duaan, para pelajar anu leumpangna baris  hiji-hiji jiga urang Baduy teh, ujug-ujug areureun terus mere hormat ka kuring duaan. Bari ngajorowok:”Komando!”. Kuring jeung Encu sarua reuwasna, untung teu kabur pangacian. Kalawan PD (percaya diri) kuring jeung Encu males mere hormat bari sarua nyarita “Komando!”, sanggeus dibales hormatna, barisan para pelajar para/komando teh nareruskeun leumpangna. Kitu jeung kitu we, unggal panggih jeung rombongan pelajar para/komando maranehna areureun, sikap sempurna, terus ngahormat ka kuring duaan!

Teu jiga munggaran dihormat, meni reuwas jeung ngadaregdeg males hormat teh.  Anu kadua katilu leumpang teh bari dada dibusungkeun, panon wani molotot sagala ka para pelajar anu katingali moal ngahormat.  Da buktina mun saeutik moloto ka para pelajar nu katingali moal hormat, eta pelajar langsung eureun leumpangna malik ka kuring duaan hormat bari ngajorowok “Komando!”.  Beukah tah irung kuring jeung Encu, asa jadi perwira beneran.  Tah tiharita, Encu mun diajak ulin ka Batujajar teh meni haget pisan, da resep loba nu ngahormat cenah! Kabehdieunakeun, sihoreng lain kuring jeung Encu wae anu dihormat ku pelajar anu keur sarakola tentara teh. Babaturan oge sarua hariweusweus rewas, ngadarongeng sarua dihalormat ku tentara beneran cenah. Karak apal naha bet dihalormat sanggeu dibejaan ku instruktur, yen emblin nu diparake ku prajab teh sarua jeung nu diparake ku perwira tentara nu keur sarakola kaperwiraan da apan golongan IIIA prajab teh sarua jeung pangkat Letnan di katentaraan.

Hiji peuting keur istirahat saacan sare biasa ngagarimbung dina ranjang Hilman. Nunggu hiburan atawa dongeng Wa Kepoh ti kuring.  Ngan Encu harita ngarahuh teu ngareunah awak asa rariged jeung nyareri awak, asa ngagarendok dina punduk cenah. “Asup angin Cu! Kadieu urang kerok!”, ceuk kuring ka manehna. Jadi bari ngobrol teh bari ngerok Encu dina kasur kuring di ranjang luhur.
Kalacat Encu naek kana ranjang kuring bari mawa duit kencring jeung balsem. Gek diuk dina kasur, terus muka kaosna bari nukangan ka kuring rek dikerok tea. Sret-sret, Encu dikerok ku kuring anu anger galecok ngadongeng ka umat prajab anu aya dihandap ngariung. Teu katahan ku ide kreatif nu ngadadak muncul dina uteuk. Leungeun nu nyekelan koin keur ngerok tonggong Encu, bet hayang sakalian ngagambar!  Atuh sreeeet-sreeeet! Tonggong Encu teh jadi kanvas. Encu jigana engeh, yen tonggongna jadi kanvas lukisan jiga harita leungeunna ku Hilman.  Sababaraha kali manehna protes, “Nu bener euy, ngerok teh! Naha bet teu jiga indung kuring ari ngerok!”.
“Cicing weh nu dikerok mah, kumaha nu ngerok. Ieu mah sistem kerokan ala Jepang!”, jawab kuring ka Encu.  Da rumasa keur teu ngareunah awak tea, akhirna mah Encu cicing oge nepi ka beresna. Terus dipencetan dibalur ku balsem. Manehna katingali rada seger. “Heueuh euy, lumayan rada ngeunah awak teh!”, ceuk manehna. “Heueuh, ceuk uing enakeun dikerok make sistem Jepang mah!”, ceuk kuring bari mesem. Ningali kuring mesem,  Encu rada curiga!  Jrut turun tina ranjang kuring.  Terus muka deui kaosna nu tadi geus dipake. “Cing tinggali euy, rada curiga kuring mah ka si Deny. Boa ngerokna teu baleg!”, ceuk Encu bari nembongkeun hasil kerokan kuring kanu keur ngarumpul di handap tea!
Na, atuh barang kabeh nu  ngarumpul ninggali hasil kerokan dina tonggong kuring. Kabeh jiga dikomando, nyakakak babarengan. Bari ngarusey saleuseurian! Malah aya nu nepi ka nyepengan kulit beuteung bari nonggeng jeung cirambayan bakat teu kuat nahan seuri! Encu, bingung! Molotot ka kuring anu sarua cirambayan! Teu kuat kuring seuri meni cangkeul pipi, akhirna nonggeng nyusupkeun hulu kana bantal bari terus seuseurian! Encu beuki bingung jeung curiga, manehna akhirna seuri koneng bari bingung!!! Komo bari nu saleuseurian narunjuk kana tonggongna bari ditarenget-tenget gambarna.
“Ah, teu baleg si Deny mah pasti jail!”, ceuk Encu rungah-ringeuh pansaran, mimiti ngamuk tapi teu bisa kumaha da teu bisa ningali gambar naon nu dilukis dina tonggongna basa dikerok tadi.
“Man,  gambar naon euy?!!!?”, ceuk Encu nanya ka Hilman bari morongos. Hilman kalah, ngahkey cirambayan bari nutupkeun bantal kana beungeut terus nonggeng dina kasurna!
“Sumpah heula Cu, maneh ulah ngambek nya!”, ceuk si Hilman bari diuk, satengah melaan kuring bari anger ngahkey!
“Heueuhlah, moal! Buru sebutkeun gambar naon!”, ceuk Encu.
“Gambar M*m*k!”, ceuk Hilman bari terus ngahkey deui, dituturkeun kupating cakakak jeung ngarahkeyna kabeh bari paropoyongkodan nyarekelan kulit beuteung!
Encu ukur bisa nunjuk ka kuring bari molotot jeung seuri koneng, “Gobloooog, geloooo siah!”

No comments:

Post a Comment